در آستانه سالگرد قیام 21 بهمن 57 و آغاز یورشهای بیشرمانه رژیم جنایت
پیشه حاکم در ایران ، و در عین حال بروز تحولات جدید در پیش
برد سیاستهای سرکوبگرانه و مماشات هر چه بیشتر رژیم ضد بشری حاکم
و دستگاه عریض و طویل روحانیت در جهت تداوم هر چه بیشتر عمر ننگین
خود و توسل جستن رژیم به ترفندها و وعده هایی برای پراکنده سازی هر
چه بیشتر نیروهای مخالف و سرنگونی طلب . .
اشاره کردن به سابقه جنایتکارانه 35 ساله رژیم امری نیست که بر هر ایرانی
و یا آزادیخواهی پوشیده مانده باشد ، از همین رو تا آنجا که امکان داشته باشد
از تکرار مکررات خود داری می کنم . البته در بعضی موارد نمی توان
از این عمل جلوگیری بعمل آورد .
بحث خود را با گزافه گویی های خامنه ای در باب مقوله آزادی که در جمع
نخبگان کاسه لیس خود ایراد کرده بود آغاز می کنم ، چرا که با توجه به نوش
جان کردن جام زهر و چرخش علنی بسوی اربابان خود و در عین حال متذکر
شدن بر این امر که شرایط بحرانی را پیش رو دارند و اینکه باید بتوانند با
توجیهات عوامفریبانه برای سیاهی لشگر خود ، آنان را به سکوت و اطاعت
مطلق تشویق نماید.
وی اینگونه عنوان می کند .
حقيقت اين است كه بحث آزادى در بين غربى‌ها، در همين
سه چهار قرنِ حول و حوش رنسانس و بعد از رنسانس، يك
شكوفائى بى‌نظيرى پيدا كرده.
منظور دیکتاتوری از شکوفایی چیزی جز اقتدار گرایی مطلق از سوی
صاحبان سرمایه در کل این کره خاکی نمی باشد .و از همین رو می باشد که
دیکتاتور حاکم ، برای رویکرد خود به تاریخ وقایع در غرب علاقه پیدا کرده
تا بلکه بتواند با زبان الکن به جیره خواران خود سیاستهای جدید خود را
که برگرفته از غرب و تحلیلگران غربی می باشد دیکته کند .
وی در ادامه می افزاید !
كمتر موضوعى مثل مسئله‌ى آزادى در غرب، در اين سه چهار
قرن مطرح شده. اين يك علت كلى دارد، علت كلى اين است كه
اينكه راه بيفتد، غالباً يك. اين بحثهاى بنيانىِ اصولى براى
طوفان اين بحثهاى اساسى را به راه مى‌اندازد.
يك حادثه‌اى بايد پيش بيايد كه آن حادثه زمينه
شود. البته عرض كردم؛ اين اشاره‌ى به عامل اصلى است –
كه حالا عامل اصلى را عرض ميكنم
قبل از اينكه آن انفجار بزرگِ سال 1789 اتفاق
بيفتد – كه خب، انفجار عظيمى بود؛ چقدر ضايعات، چقدر
خرابى‌ها به وجود آورد – در زير پوست جامعه و شهر و كشور
اينقدر حوادث اتفاق مى‌افتاد كه نشان ميداد يك چيزى در
جريان است. حالا در خصوص آزادى، بحث عقل را مطرح
فرمودند. نه، من به شما عرض بكنم؛ در انقلاب كبير فرانسه
ممكن است چهار تا روشنفكر يك جورى حرف ميزدند، اما در
ميدان عمل روى زمين، آنچه كه مطرح نبود، مسئله‌ى عقل و
عقلانيت و گرايش به عقل بود. نخير، آنجا فقط مسئله‌ى آزادى
بود؛ عمدتاً آزادى از قيد سلطنت و حكومت مستبدِ
همانطور خامنه ای اشاره می کند در شرایط کنونی نه عقلانیت را باید بکار بست
و نه گرایش به آن را باید ترویج کرد .چرا که جامعه همچون همان شرایط
فرانسه در حال انفجار قرار دارد و می بایست که صرفأ به مسئله آزادی
که یکی از خواسته های جامعه می باشد پرداخته شود و البته تا جایی که به
اقتدار آنان ضربه وارد نسازد .
سخنانی از این دست از سوی دیگر سران رژیم حاکم در پی بروز تحولات
جاری در ساختار سیاسی اقتصادی و اجتماعی بزبان رانده می شود و متاسفانه
بار دیگر شاهد به انحراف کشیده شدن بخشی از نیروهای درون اپوزیسون
در مقابله با شرایط کنونی می باشیم و جالب است که در طی این 35 سال
جنایات دیکتاتوری چه در داخل و چه در خارج از مرزهای میهنمان ، این
نیروها با هر بار چرخش حاکمیت چشمان خود را بر روی فجایع بیشماری
که بر مردم میهنمان تحمیل شده می بندند و در به انحراف کشیدن جنبش
مردمی میهنمان گوی سبقت را از یکدیگر می ربایند .
و به همین دلیل هم به هیچ وجه نیروهای انقلابی خواهان سرنگونی نباید اجازه
دهند که بار دیگر مردم تحت ستم میهنمان فریب تبلیغات افراد ونیروهائی را که
خواهان کمک های کشورهای غربی و سرنگونی رژیم با دخالت آنان هستند و
یا خواهان اصلاحات از درون رژیم می باشند ،را بخورند ..
به اعتقاد من را ه خلاصی از دیکتاتوری حاکم در ایران توسط مردم میهنمان
تنها از طریق مبارزه و اتحاد خودشان در صفوف متصل امکان پذیر خواهد
بود .
در طی تحولات اخیر و پهن کردن فرش قرمز برای شرکتهای فرانسوی ،انگلیسی
هلندی، نروژی ،سویسی ، آلمانی و آمریکایی از سوی سران رژیم و همچنین
گسترش هر چه بیشتر معاملات تهاتری با چین و روسیه و بطور کلی ایجاد زمینه
های مساعد در جهت غارت هر چه بیشتر منابع میهنمان و حاصل دست رنج مردم
تحت ستم از سوی غولهای صنعتی غربی وآسیایی ، مزدوران رژیم تمامی تلاش
خود را بکار بسته تا همچون گذشته اعتماد و اطمینان اربابان خود را بسمت خویش
جلب نمایند و البته که دراین راه نیز برخلاف تحلیلهای غلطی که از سوی برخی از
نیروهای اپوزیسیون ارائه می شود موفق بوده اند .
در کنار این علنی سازی روابط با دنیای سرمایداری جهانی و یا همانطور که در
نشست داووس اعلام داشته اند ایجاد طرحی نو برای جهان . شاهد اوجگیری
اعتراضات و اعتصابات کارگری از جمله ، تجمع گروهی از کارگران در استان
فارس در مخالفت با شرط دولت برای محروم ساختن سیزده میلیون کارگراز سبد
ناچیز کالایی ، اعتراض فولاد زاگرس به عدم پرداخت حقوق معوقه خود ، تجمع و
اعتراض کارگران یخچال سازی ایران پویا ، اعتصاب کارگران ایران تایر در
اعتراض به اخراج گروهی از کارگران از سوی صاحبان کارخانه ، تجمع کارگران
اخراجی شرکت ماد ایران در مقابل مجلس ضد مردمی رژیم دیکتاتوری ، اعتصاب
کارگران پتروشیمی فجر ، اعتصاب کارگران معدن در اردکان و بازداشت بیش از
28 تن از آنان توسط مزدوران رژیم ،افزایش رشد 19درصدی جان باختن کارگران
در محیط کار بخاطر عدم استانداردهای بین المللی قانون کار و بی توجهی کارفرمایان
وپیمانکاران بدان ، که باعث جان باختن روزانه 5 نفر از کارگران در محیط کار می باشد
بازداشت فعالین مدنی و دانشجویی در تهران و سایر شهرستانها ، افزایش اعدام زندانیان
سیاسی و عادی . افزایش موج اعتیاد در بین جوانان و ترویج آن از سوی باندهای رژیم ،
افزایش فقر و فحشا در اثر بیکاری روبه تزاید در جامعه ، می باشیم.
برای چگونگی مبارزه پیش رو در شرایط کنونی و با توجه به تغییراتی که دیکتاتوری
حاکم در سیاستهای خود اعمال نموده است و در واقع می توان گفت نقاب از چهر ای
واقعی خود برداشته باید که بتوان تعریفی تازه از آن ارئه داده تا بتوانیم وظائف آتی
مبارزاتی خود و ستمدیدگان میهنمان را روشن سازیم . البته که در جهت سرنگونی
رژیم تعقیرزیادی صورت نخواهد گرفت ، بلکه این روشها و تاکتیکهای مبارزاتی
خواهد بود که بعضأ ممکن است تغییر یابد .
در جایی که حسن روحانی به اربابان خود اینگونه عنوان می کند .
«جهان امروز عصر وابستگی متقابل است و هر کشور و ملت، همواره بايد مزيت های نسبی خود را در عرصه اقتصاد، فرهنگ و سیاست مشخص کند ……..
ما بخواهيم و نخواهيم، اقتصاد و فرهنگ وسیاست کشور با جهان پیوند دارد…..
با مسايل جهانی نمی توان صرفا احساسی یا غریزی برخورد کرد .
دارد. عقلايی عمل کردن نيز نياز به طرح و استراتژی
روحانی جهانی شدن را «پديده ای ميداند نسبتا خود جوش که
توسط برخی قدرت ها تقويت و تشديد نيز ميشود، و به عنوان يک جريان غالب
و تاثير گذار خواستار ايجاد تعييراتی در ساختار های اقتصادی و سياسی و
فرهنگ جوامع پذيرنده است
وی در سخنان خود سر سپردگی خود و رژیم را بی چون و چرا همواره اعلام می کند
و بدان اعتراف دارد ، تا مبادا از لطف و عنایات اربابان سرمایه محروم بمانند .
چرا که شاهد سرنوشت دیگر همپالگی های خود در منطقه بحران بوده اند و از
آنجا ییکه بخاطر دارا بودن تورم ناشی از بحران اقتصادی جهانی و همچنین
اجرای سیاستهای غارت هرچه بیشتر از سوی باندهای مافیایی رژیم و واریز
ساختن میلیاردها دلار پول از فروش منابع میهنمان به حسابهای خارج از کشوری
خود و همچنین اعتراضات گسترده مردمی و کارگری در مقابله با یورشهای همه
جانبه مزدوران به مال و جانشان ،و افزایش فساد اداری در دستگاههای دولتی خود
راهی جز علنی سازی و فراهم ساختن بازگشت دوباره شرایط اعلیاحضرتی به کشور
را پیش رو نمی بینند .
و در واقع با توجه به نفوذی که در بین تروریستهای منطقه دارد و نقشی را که تا کنون
دارا بوده و در ادامه نیز خواهد داشت ، منظور همانا ایجاد نا امنی در حوزه نفوذ خود
در جهت حفظ اقتدار گرایی و الیگارشی نظامی صاحبان سرمایه جهانی .
اولأ خواهان حفظ برتری طلبی خود نسبت به دیگر رقبا در منطقه بوده .
و دومأ خواهان بدست آوردن اطمینان هر چه بیشتر اربابان خود نیز می باشد.
از همین رو است که روحانی در داووس چنین اظهار می دارد ، امنیت و رفاه در
صورتی امکان پذیر بوده که برای همه باشد .
در واقع بر خلاف دیگر همپالگی های خود در منطقه و با توجه به خدماتی که در جهت
توسعه طلبی های سرمایه جهانی ارائه داده ، چه در داخل و چه در خارج از مرزهای
ایران . در داخل با از بین بردن و به ورشکستگی کشاندن تمامی صنایع کشور و با توجه
به جمعیت میهنمان ، ایجاد یک بازار مصرفی بزرگ برای تولیدات مصرفی کشورهای
غربی و سودی که از این راه عاید آنان می شود . و در خارج از مرزهای ایران با
آتش زدن به اختلافات داخلی و ایجاد نا امنی و سازماندهی و تامین سلاح برای نیروهای
شبه نظامی تروریستی برای الیگارشی نظامی کشورهای صنعتی که سودهای میلیاردی
از این را ه طی سالهای حاکمیت این نظام نا مشروع در ایران به دست آورده اند ، این
رژیم خواهان توجه هر چه بیشتر اربابان خود می باشد .
این است پیوند تگاتنگ میان سرکوب ها و کشتارها ، و زمینه سازی برای ساخت و پاختهای پنهان رژیم با صاحبان سرمایه جهانی .
و همانطور که تونی بلر اظهار داشته میوه جنگ عراق را از دستان حسن روحانی
دریافت کردیم .
چنین اظهاراتی از سوی مقامات و سیاستگذاران غربی چیزی جز رنج و مشقت
هر چه بیشتر برای مردم ستمدیده به ارمغان نخواهد داشت و باز تاب آن را در
حذف 13 میلیون کارگر و مزد بگیر از سبد کالایی رژیم و یا اعدام زندانیان سیاسی
اهوازی طی روزهای اخیر می باشد . .
در نشست امنیتی مونیخ که صد وپنجاهمین نشست آن بود خبرنگار
اعزامی رادیو فردا از کلا ودیا روت معاون رئیس مجلس آلمان از حزب سبزها ،
چنین سوال می کند .
آیا شما تحولات اخیری که در سیاست خارجی ایران رخ داده و رابطه تازه این
کشوربا جامعه بین‌المللی راعبوراز مانع و ورودبه مرحله ای تازه می بینید ؟
وی اینگونه اعلام می دارد: عبور از مانع شاید نباشد، اما شاید بتوانم آن را بهاری
پس از زمستان بخوانم.
نتیجه‌ای رسیده است که طرف این موضوع اهمیت حیاتی دارد که این مذاکرات به یک
ایرانی آن را پیروزی می‌خواند و آمریکا هم همینطور و یک نوع برد برد
برای طرفین است. وقتی کسی بازنده نباشد، یک نتیجه خوب است. به نظرم این
خوب است که امسال ایران در کنفرانس امنیتی مونیخ حضور دارد.
اگرچه که برای اولین بار نیست، اما شاید بتوان گفت با صدایی تازه در سیاست
خارجی ایران، در این نشست حاضر شده‌اند. این، من را امیدوار می کند اما کافی
نیست. من از غیبت ایران در کنفرانس ژنو دودر باره سوریه ، بدون شک ،
خرسند نیستم. ایران نقش مهمی در این بحران بازی می کند و باید در ژنو نشانده
می‌شد.
و در جایی دیگر در برابر این سوال ، آیا ایران باید با پیش شرط و یا بدون پیش
شرط ، پذیرفتن سند ژنو یک درباره دولت انتقالی بدون بشار اسد ، در این کنفرانس
حضور می یافت ؟
، وی در پاسخ خبرنگار رادیو فردا چنین بیان میکند ،
ببیند اصلا به مثبت و منفی‌اش کاری ندارم ایران در این موضوع بازیگر است
و حضورش از خیلی از شرکت‌کننده‌ها مهمتر بود .
این در حالی می باشد که حسن روحانی در جمع مجلس از انعکاس کنفراس
مونیخ وبحرانی بودن وضعیت کشور و یا به تعبیری دیگر بحرانی بودن
شرایط حاضر برای نظام را تایید می کند و از آن خبر می دهد
همانطور که معاون رئیس مجلس آلمان بدان اشاره می کند و سران رژیم نیز
در حفظ این صفت طی سالهای عمر ننگین خود سعی در اثبات آن دارند
همانا نقش بزرگی می باشد که از سوی اربابان خود به آنان واگذار شده
و همواره..
حال با توجه به شرایطی را که درپیش رو داریم و قطعأ رژیم می رود که هر مانعی را که برای
رسیدن به اهداف ضد بشری خود لازم می داند از سر راه بردارد و خوب این فقط شامل
تمامی اعتراضات مردمی و صنفی ودانشجویی و کارگری و مدنی می باشد .
برای مقابله با موج جدید یورشهای رژیم نه توسل جستن به اصلاح طلبان رنگارنگ و نه
توسل جستن به موافقان دیروزی و مخالفان امروزی بلکه تنها وتنها از طریق توسل
جستن به نسل جوان و پیکار جوی میهنمان که دارای بیشترین نیرو و بیشترین پتانسیل
انقلابی را دارا می باشد است که می توان شرایط و زمینه های سرنگونی دیکتاتوری
حاکم در ایران را مهیا ساخته و انقلابی واقعی را رقم زد .
وظیفه نسل جوان در این برهه شرکت جستن در تمامی اعتراضات مردمی و همراهی
کردن با آنان می باشد واین میسر نمی شود جز از طریق تشکیل جمع های چند نفره
و اطلاع رسانی ها و انتقال اخبار مربوط به دستگیریها و اعتراضات دانشجویی و
کارگری به تمامی اقشار مختلف مردم .
و در عین حال بکار گیری شیوه های مبارزاتی مختلف بنا به شرایطی را که دارا
می باشند یادمان باشد که میارزه با دیکتاتوری هیچگونه روش کلاسیک و یا
دیکته شده ای را در خود دارا نیست ، با نگاه به انقلابات بوجود آمده در سراسر
دنیا خواهیم دید که هر کدام از آنها با توجه به زمینه های مادی خود اشکال
مبارزاتی خود را تعیین می نمودند و چه بسا در اکثر موارد نیز به ثمر رسیدند .
نابود باد رژیم دیکتاتوری اسلامی ایران
نابود باد سیستم پوسیده سرمایداری جهانی
زنده باد سوسیالیسم
زنده باد آزادی
دوست داشتن در حال بارگذاری...
یاد یاران 